ARCHIWUM TAGÓW

Szkoda, że serial o “Zielonej Kobiecie” – pomimo tego, że przecież istnieją widzowie, którym się spodobał – przez splot wielu problemów stał się w powszechnej opinii symbolem upadku Kinowego Uniwersum Marvela i dał paliwo najbardziej toksycznej części fandomu. She-Hulk, wpisująca się (zdaniem tych, którzy nigdy wcześniej nie słyszeli o tej …

Niewidzialni dobiegli końca i zaczęli się na nowo. Nie jest to jednak jakaś formalna zabawa z chronologią czy fabularne wstrząśnięcie uniwersum, za którym stoi Grant Morrison. Na takie zagrywki zapewne byłoby stać tak specyficzny komiks, ale w tym przypadku mówimy wyłącznie o starcie drugiego woluminu. O tym samym tytule i …

Seria młodzieżowych komiksów W.I.T.C.H. dobiła już dziesiątego tomu. Czy na tak dalekim etapie sadze fantasy o Will, Irmie, Taranee, Cornelii oraz Hay Lin ciągle udaje się utrzymywać zainteresowanie? Najnowszej wydanej przez Egmont Polska księdze, a także tej, która ją poprzedzała, czyli dziewiątej, przyglądamy się na Panteonie. Wiodącym pomysłem, który mają …

Pochodząca z XXI wieku “Trylogia Mesjasza”, która wprowadziła format “Punktów Zwrotnych X-Men” na polski rynek, była mocno nierówna i finalnie nie do końca przekonała mnie do tego, że zasługuje na miano klasyka. Co innego sądzę o długim, wpływowym runie Chrisa Claremonta z lat 1975-1991, którego kolejny wyrywek otrzymaliśmy w kwietniu …

Co to było za fascynujące doświadczenie! Zdawałem sobie sprawę z dość pozytywnego odbioru runu J. Michaela Straczynskiego we flagowej serii o Spider-Manie, ale totalnie nie spodziewałem się, że pierwszy tom zbierającej go w całości rodzimej edycji okaże się najciekawszym superhero, z jakim miałem do czynienia w ostatnich latach.  Ciekawym aspektem …

Kontynuuję tę niejako nostalgiczną podróż, którą stanowi dla mnie lektura kolejnych ksiąg młodzieżowej serii komiksowej pt. Czarodziejki. Jak oceniam jej siódmy i ósmy tom?  Gdy miałem mniej więcej dziesięć lat, W.I.T.C.H. było jedną z niewielu emitowanych w ogólnodostępnej telewizji kreskówek skierowanych do nieco starszego widza niż – przykładowo – Wieczorynka. …

Nadając swojej komiksowej serii tytuł, który zawiera słowo “nowy/nowa/nowi/nowe”, ryzykujesz. W pewnym momencie przestaje ono bowiem pasować i traci swoje początkowe znaczenie – spójrzcie choćby na New Mutants. Czy Magik, Sunspota, Cannonballa albo Wolfsbane można wciąż rozpatrywać w kategorii nowych postaci, skoro Chris Claremont powołał je do życia przeszło czterdzieści …

Doświadczenie mówi, że dopisywanie kolejnych rozdziałów i reinterpretacji do świata Strażników Alana Moore’a raczej nigdy nie kończy się dobrze. Prequeli z cyklu Początek nikt już dziś nie pamięta, ekranizacja Zacka Snydera starzeje się z roku na rok coraz gorzej oskarżana (słusznie) o niezrozumienie materiału źródłowego, a Zegar zagłady, czyli crossover …

Fantastyczna Czwórka według Jonathana Hickmana to jeden z tych komiksów, które wydawnictwo Egmont zdaje się traktować co najwyżej jako uzupełnienie swojej oferty. Priorytet mają aktualne nowe serie albo te albumy, których premiery uda się zgrać z premierami powiązanych z nimi filmów i seriali. Jako że omawiany run w Czwórce nie …

Doczekaliśmy czasów, w których rodzimi wydawcy zaczynają powoli orientować się, że trwający przeszło piętnaście lat, legendarny run Chrisa Claremonta w serii Uncanny X-Men i jej rozmaitych spin-offach to nie tylko Dark Phoenix Saga oraz Days of Future Past. Ostatni raz tak dużo jego komiksów o mutantach ukazywało się, gdy na …

Komiks ma to do siebie, że jak żadne inne medium sprawia problemy już na etapie samej identyfikacyjnej klasyfikacji. Czy chodzi w nim wyłącznie o sekwencyjność ukazaną poprzez rysunki? Kadry pozbawione ciągu przyczynowo-skutkowego, ale powiązane tekstową narracją to wciąż komiks? Jeśli tak, to co w zasadzie stoi na przeszkodzie, by nazwać …

W poprzednich recenzjach W.I.T.C.H. – nostalgicznej serii od Egmontu przeznaczonej dla nastoletnich czytelników – poszczególne etapy historii odmierzałem kolorem grzbietów kolejnych albumów. Idąc dalej tym tropem, odnotowuję, że po różu i fiolecie, padło na niebieski, debiutujący na wydanej w maju księdze piątej i kontynuowany na księdze szóstej.  Czarodziejki od początku …

Cykl “Punkty zwrotne” stanowił jak dotąd doskonałą soczewkę, skupiającą zarówno wszystkie najlepsze, jak i najgorsze cechy komiksów o mutantach Marvela. Jego pierwszy tom pt. Kompleks Mesjasza kultywował tradycje zapoczątkowane przez Chrisa Claremonta – przedstawiał ciekawy, niejednoznaczny konflikt i psychologicznie złożonych, sensownie umotywowanych bohaterów, wpisując się oczywiście w estetykę godną XXI …

Żeby wiedzieć, że omawiany komiks będzie ekstrawagancki, wystarczyło mi spojrzeć na nazwiska twórców widniejące na okładce. Niepisana zasada jest taka, że jeżeli znajduje się wśród nich Grant Morrison, spodziewać można się praktycznie wszystkiego. I nie mam tu na myśli tylko formalnych czy fabularnych szaleństw, ale także potencjalnie skrajnego odbioru przedstawionych …

Wydany w Dzień Dziecka album zatytułowany po prostu Thor (bez żadnego rozwinięcia, podtytułu czy charakterystycznego dla tej postaci epitetu) to kolejna warta uwagi pozycja od Egmontu – lubiany bohater, ceniony twórca, jeden konkretny tom, pięćset stron lektury… Brzmiało to jak komiks wręcz stworzony dla osób chcących lepiej poznać Boga Piorunów …

Darwyn Cooke był artystą, który pomimo dość niewielkiej liczby komiksów w dorobku, zasłużył na miano jednego z najważniejszych twórców związanych z wydawnictwem DC. Praktycznie każde z jego dłuższych, wielostronicowych dzieł spotkało się z pozytywnym przyjęciem krytyków oraz fanów. Przykładem niech będzie piękna, dopracowana w najmniejszym calu Nowa granica, miłosny list …

Po starcie formatu Epic Collection w Polsce, który zapoczątkowały Ostatnie Łowy Kravena ze Spider-Manem w roli głównej, spodziewałem się, że rodzimy oddział Egmontu w dalszej kolejności sięgnie po chronologicznie zebrane edycje dedykowane X-Men. Tak się jednak nie stało. Wydawca obrał inną drogę i zamiast „epików” zdecydował się na linię Milestones, …

Być może największa magia uniwersum Marvela leży w tym, że dzięki gigantycznym rozmiarom, które osiągnęło przez lata, jest dziś w stanie pomieścić zarówno epickie, pełne patosu kosmiczne sagi, jak i lekkie, komediowe historie o życiowych przegrywach. Zamaskowanych herosów i złoczyńców namnóżyło się bowiem w nim tylu, że niemożliwym stało się, …